شنبه، مهر ۰۶، ۱۳۸۱

نه هر كه چهره بر افروخت دلبري داند

دوشنبه، مهر ۰۱، ۱۳۸۱

براي زندگي كردن بايد احترامي خاص قايل شد

سه‌شنبه، شهریور ۱۹، ۱۳۸۱

ما قصه سكندر و دارا نخوانده ايم ازما بجز حكايت مهر و وفا نپرس گفتيم بذار همين اول سريه موضع خودمون را شفاف ودقيق بيان كنيم بعدا باعث سوء تفاهم نشه آخه مثلا ديديد ، داريد توي يه مهموني معمولي ( حالا چه خانوادگي چه دوستانه ) كيف وقتتون را ميكنيد يهو يكي مي خواد مثلا بحث سياسي كنه شروع ميكنه به افشا گري ميگه فلاني رشوه گرفت فلان مقام كشوري و لشگري فلان دزدي كرد وقتي ام ميپرسي از كجا فهميدي جواب درستي نميده خودشم فكر ميكنه خيلي ديگه بيشتر از بقيه چيز حاليشه آخرشم كه خودت ميخواي بفهمي چه استفادهاي از اين گفتمان مثلا سياسي بردي مي بيني نتيجه اي كه توليد شده چيزي جز نفرت و انزجار و اين جور چيزا نيست (تازه اگه همه حرفا ش درست باشه) مادر بزرگمون از اون مادربزرگهاي ظريف و نكته سنجه ياد يكي از اون ضرب المثلهايي افتادم كه يك بار ازش شنيده بودم. البته به اين مطلب هم مربوط ميشه. گلاب به روتون روم به ديوار ضرب المثل اينه (( آب خلآ را هم نمي زنن)) خلآ = توالت

من هم يك عدد 9 رقمي را بزرگ ميدانم ولي اين را هم ميدانم كه لزومي ندارد به آن احترام بگزارم