در قديم پادشا هان به زير دستان خود القابي مي دادند و زير دستان هميشه در تلاش بودند با خود شيريني هاي گاه چاپلوسانه وگاه مزورانه به اين القاب دست يابند. لقب هايي همچون كنت – كنتس – دوك – دوشس و... گاهي چنان با ارزش بود كه درباريان براي تصاحب آن جان خود را به خطر مي انداختند البته داشتن چنين مقام هايي به همراه خود قدرت وثروت را نيز به ارمغان مي آوردند ولي نكته قابل تامل آنجاست كه اين عناوين از ارزش هايي مقدس نيز بر خوردار بودند!!! امروزه ما ميتوانيم به يكديگر لقب بدهبم لقب هايي به مراتب بلند مرتبه تر وزيبا تر و حتي بسيار آسان تر اما گاهي با بي سليقه گي تمام به صفت ها و لقب هاي زشت روي آورده و گاه براي آن حريص ميشويم چقدر زيبا تر است به يكديگر لقب هاي خوب دهيم تا اطرافيانمان از بزرگان باشند وخود را به آن لقب ها نزديك تر كنند